پدیده آیی رابطه در بزرگسالان
نیاز انسان به بوسیدن، لبخند زدن ،تماس بدنی و عشقبازی ریشه در نگاه خیره به هم کردن، لمس کردن، در آغوش گرفتن و گفتگوی زمزمه گونه مادر و نوزاد دارد.
وقتی لبخند فرد با لبخند دیگری پاسخ داده می شود این تعامل به نوبه خود میزان لذت و عمق آن را افزایش میدهد. در واقع پاسخ لبخند مانند یک چرخه بازخورد مثبت عمل می کند.
اینکه انسان سعی دارد با عشق رابطه مادر/ کودک خود را مجددا به وجود آورد و تجربه کند تنها در حد فرضیه است اما این موضوع می‌تواند میزان درک و همدلی افراد عاشق را توجیه کند و همچنین شاید به ما کمک کند بفهمیم چرا افراد عاشق بی منطق می شوند.
محتوای هیجانی رابطه بزرگسالان
جالب توجه است که درگیری زوج به خودی خود نمی تواند ازدواج را نابود کند ،چنانچه در این رابطه تاثیرات مثبتی مانند مهر و عاطفه شوخی، حل مسئله مثبت ،توافق رضایت همدردی و گوش کردن بدون جبهه‌گیری وجود داشته باشد عواطف مثبت برانگیختگی فیزیولوژیک را کاهش میدهد.
زوج هایی که در تعامل ازدواج قلبشان تندتر میزند ،فشار خونشان سریع تربالا میرود، بیشتر عرق می کنند و در خلال تعامل خود بیشتر حرکت میکنند یا برعکس کاملاً ساکت هستند در انتظار درگیری زناشویی هستند رضایت زناشویی آنان در طی یک دوره سه ساله از بین میرود.
یک الگوی مخرب تعاملی شناسایی شد ، در آن شنونده خودش را مانند دیوار به گوینده در رابطه زناشویی نشان می دهد( صورت نسبتاً بی‌حرکت، عدم ارتباط چشمی، بدون پاسخی که نشانه گوش کردن باشد ).گآتمن این رفتارا دیوار سنگین می نامد .وقتی شوهران به دیوار سنگی تبدیل می شوند کیفیت رضایت زناشویی به شدت رو به کاهش می گذارد.
احتمال جدایی زوجی میرود که بیان چهره زیر را داشته باشند: تنفر زن، ترس شوهر، لبخند حاکی از بدبختی شوهر و لبخند حاکی از بدبختی زن .همراه این بیان چهره ای ،رفتارهای زیر وجود داشت زن و شوهر در حالت دفاعی قرار داشتند (بهانه زیادی برای رفتار خود می تراشیدند و مسئولیت خود را انکار می کردند) زنان انتقاد و شکایت زیادی می کردند، شوهران بیشتر عدم توافق را نشان می دادند و زن و شوهر هر دو کلمه بله را زیاد استفاده می کردند برای پیش بینی طلاق بایستی دیوار سنگی شوهر و توهین و تحقیر زن را به آن اضافه کرد.
